SANTIAGO DE COMPOSTELA: Na drie dagen...

We zijn ondertussen drie dagen onderweg en beginnen ons stillekes aan pelgrim te voelen! We beginnen goed te stinken en zijn al meer nat geweest dan iets anders. Lichamelijke ongemakken zijn schering en inslag: Koen heeft pijn aan zijn schouder, Bjorn zijn linkervoet hangt heel uit elkaar en ik ga een enkelprothese nodig hebben als ik terug kom. Maar we slaan ons er wel door. We lopen ongeveer 20km per dag, pauzer om het uur en hebben elke dag ruim de tijd om de praktische dingen in orde te maken.
Onderweg gaan we ergens naar de winkel en kopen we eten dat we 's avonds in gamellen op ons campingvuurtje klaarmaken (als dat al nodig is, want vanavond kunnen we ons eten opsparen tot morgen omdat onze gastheer voorgesteld heeft om mee te eten). 'S morgens zoeken we ons een cafeetje waar we een koffietje drinken en vervolgens een grote boodschap achterlaten...
Het zoeken van slaapplaatsen is tot nu toe elke keer van een leien dakje gelopen. De eerst nacht in een grote boerderij in Lantremange, waar we nog koffie en chocomousse gekregen hebben en een gezellige babbel. Afgelopen nacht in Moxhe, waar we echt gesoigneerd werden door Leon die vorig jaar naar Compostela gewandeld is. We hebben ons daar mogen douchen, hebben 's avonds een pintje gekregen, de dag erop ontbijt, lunchpakket, Santiagoschelp, wandelstok, goeie raad. Alles wat we nodig hadden en voor niets! Echt de max! Leon heeft ons ook doorverwezen naar iemand in Eghezée, waar we vandaag dus flagrant afgewezen werden. Maar niet voor niets blijkbaar, want momenteel zitten we in de tuin van iemand die samen met ons naar de winkel is gereden en voorgesteld heeft om allemaal samen te eten. En op die zijn WIFI zit ik nu ook de blog te updaten. Het is wel de hele tijd aan't regenen, maar we kunnen onder zijn partytent zitten. En in combinatie met zonneschijn zorgt dit voor een prachtige regenboog! Wat een tijden...
(Intermezzo: het eten is klaar, straks verder doen...)
Zojuist lekker gegeten met onze gastfamilie: macaroni, een rood wijntje en achteraf een koffietje en een gezellige babbel. We hebben echt het gevoel dat we elke dag dieper met ons gat in de boter vallen. De complimenten aan onze Waalse landgenoten: aan gastvrijheid komen we niets te kort! Het zal misschien aan onze pelgrimuitstraling liggen, zelfs de dieren aan de kant van de weg gapen ons aan alsof we van een andere planeet komen.
Tot nu toe is het echt een supercoole ervaring en hebben we nog geen moment spijt gehad van onze onderneming...