Poitiers!

Zover zijn we dan toch al geraakt...
We zijn nu pelgrims in hart en nieren en kennen geen ander leven meer. Het begin is te lang geleden om ons nog te herinneren en het einde is te ver weg om ons al voor te stellen. Schooien en bedelen is gewoonte geworden en we hebben nog niet eens meer door dat we stinken gelijk de varkens.
Alles gaat nog steeds goed: hier en daar een pijntje en/of een dipje, maar de moraal blijft op pijl en er is geen haar op ons hoofd dat twijfelt aan het feit dat we Santiago zullen bereiken! We ondersteunen en motiveren elkaar en zijn een hechte bende geworden! Desondanks hebben we beslist dat we het stuk van Bordeaux tot Saint-Jean-Pied-de-Port uit elkaar zullen gaan, zo'n tiental dagen. We zijn ervan overtuigd dat dit voor ieder van ons een leerrijke ervaring zal zijn en zijn benieuwd hoe we het er alleen van afbrengen. Maar goed, dat is pas binnen een tweetal weekjes...
Sinds Vendome zijn we Tours nog gepasseerd en onze volgende grotere haltes zijn Saintes en vervolgens Bordeaux. We babbelen ondertussen een aardig woordje Frans en beginnen echte wijnkenners te worden. Frankrijk is en blijft een prachtig land: plezante mensen, hele mooie natuur en een zeer rijke cultuur. In de streken rond de Loire komen we het ene kasteel na het andere tegen en de kerken zijn hier stuk voor stuk kunstwerken, zelfs in de kleinste frutdorpjes!
Vanaf Tours hebben we ook steeds samen met medepelgrims gewandeld, die we nu vaker en vaker tegenkomen. De eerste drie dagen met een koppeltje uit Parijs en momenteel met een kerel van ergens in de buurt van Orleans. Deze ontmoetingen zijn echt de max en ze zullen naar het schijnt vaker en vaker voorkomen. Door samen te wandelen kan je echt op korte tijd een speciale band opbouwen.
Eens benieuwd wie of wat we nog allemaal gaan tegenkomen...