Onze kleine vakantie in Chartres is voorbij. Het was zeer leuk en verademend en onze vriend Bjorn kan weer mee. Chartres is een zeer mooie stad met een prachtige kathedraal, waarop elke avond een adembenemende lichtshow geprojecteerd wordt. Hoe ze van zo een grijze voorgevel zoiets adembenemends kunnen maken... Voor de rest zijn we twee maal gaan zwemmen, hebben we wat door Chartres gekuierd en hebben we veel terrasjes gedaan.
Vandaag was het dan eindelijk tijd om verder te gaan, waar ik wel al even op zat te wachten. Ik stond te springen om het avontuur verder te zetten. We zijn dan op het gemakje vanuit Chartres vertrokken voor een niet al te lange wandeling van een 15tal km, om ook eens te kijken hoe de knie van Bjorn zou reageren. En maar goed dat het niet te ver was, want in de laatste kilometers voel ik dat ik ziek begin te worden. Tegen dat we in onze herberg zitten, zit ik te bibberen van de kou, sta ik weer vol uitslag op mijn voeten en denk ik alleen nog maar aan slapen, wat ik vervolgens niet kan. Volgens Bjorn ben ik gepakt door de zon (gisteren te lang aan het zwembad gelegen dus). Koen versiert mij een kop thee en overhaalt mij om een paracetamol te pakken (wat ik normaal niet snel doe) en nu zit ik dus, terwijl mijn compagnons op restaurant zitten, mijn dagboek te schrijven en mijn blog te updaten. Gelukkig dat ik die paracetamol genomen heb, want ik voel mij stukken beter. Hopelijk kan ik er morgen weer tegenaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten