Onze rustdag in Bordeaux zit erop. Waarlijk een prachtige stad. Hier zou ik gerust nog wat langer kunnen blijven. We hebben onze rustdag doorgebracht met een stralend zonnetje en met Stephanie, een Deense schoonheid, wat het rusten nog wat veraangenaamde... Het was waarschijnlijk de laatste rustdag die we ons nog permiteerden. Vanaf nu wordt het elke dag nonstop tot we er zijn. Als alles goed gaat weliswaar...
Na een tweetal weken hebben we afscheid genomen van onze vriend Jeremy en nu wandelen we weer onder ons drieen. In de pelgrimsherbergen komen we vaak dezelfde personen tegen, tegenwoordig een agente uit Parijs en ene rare kwibus uit Tours. Verder zijn er vaker en vaker ontmoetingen met andere pelgrims, over het algemeen oudere mensen, en er lopen echt wel vreemde figuren tussen...
We zitten in Les Landes, het voorlaatste Franse departement voor we de Pyreneeen oversteken en Spanje binnentrekken. Hier is het zandgrond, dennebomen en kilometerslange rechte wegen waar je het einde niet van ziet. De zon knalt erop los en tengevolge van de aanhoudende regen in mei en juni zitten we hier met een volgens de lokale bewoners nooit geziene muggenplaag! Muggenspray spuiten met hopen en nog altijd krabben, krabben, krabben! Alles heeft een bedoeling op een pelgrimage schijnt het, maar de bedoeling hiervan blijft mij vreemd...
Vandaag passeerden we de kaap van nog 1000 kilometer te gaan, wat betekent dat we er al ongeveer 1200 km op hebben zitten. Wat een vreemde gedachte: we hebben Frankrijk te voet overgestoken van noord naar zuid... Nog een dikke week en dan zitten we in Spanje. We kijken er in alle geval zeer hard naar uit. Ander land, andere gewoonten, nieuwe interessante ontmoetingen,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten